شبیه باد پاییزی...
پس از تو قسمت بادم...
خداحافظ ولی هرگز نخواهی رفت از یادم.
خداحافظ و این یعنی...
در این اندوه می‌میرم...
در این تنهایی مطلق كه می‌بندد به زنجیرم...
و بی تو لحظه‌ای حتی دلم طاقت نمی‌گیرد...
و برف ناامیدی بر سرم یكریز می‌بارد...
چگونه بگذرم از عشق؟ از دلبستگی‌هایم؟
چگونه می‌روی با اینكه می‌دانی چه تنهایم؟
همیشه با تو بودن‌های من دیری نمی‌پاید...
و بعد از تو كسی دیگر به دیدارم نمی‌آید!
تمام لحظه‌هایم...
پر از تكرار بی‌رحمیست...
چگونه می‌توان با این همه نامهربانی زیست؟
ببین! دلتنگ دلتنگم...
از این بی‌حاصلی لبریز و این را خوب می‌دانم...
كه می‌پوسم در این پاییز...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: